Scena w sklepie: maluch stoi przy półce trzymając kurczowo zabawkę, płacze, krzyczy, tupie. Mama próbuje wytłumaczyć, że nie kupi jej dziś. Mały rzuca się na ziemię z płaczem. Przechodzący klienci kiwają tylko głowami… Nie tak rzadko spotyka się takie obrazki
w marketach. Wielu bezsilnych rodziców opowiada o swoim wstydzie w sklepie lub w ogóle nie zabiera już dziecka do sklepu. Jak prawidłowo reagować na dziecięce histerie? Zasada jest dość prosta – być. Jeżeli już mamy do czynienia z atakiem złości, maluch nie reaguje na nasze słowa lub też tylko potęgują one jego reakcję, należy zignorować dać mu czas, będąc w pobliżu. Nie wolno nam wtedy na siłę próbować uspokoić dziecka, przytulać, tłumaczyć, wystarczy dać mu znać, że jestem. Dbamy o to, aby dziecko nie robiło sobie ani nikomu krzywdy. Jeśli bije głową w ścianę, niszczy nasze przedmioty itp., należy dziecko powstrzymać, przytrzymując, uniemożliwiając ruch, bez zbędnych słów. Trzymamy wtedy tak długo, aż się uspokoi. Większość dzieci jednak nie robi sobie krzywdy. Jedyne, co możemy powiedzieć do malucha to: „Jestem przy tobie. Czekam aż się uspokoisz.” „Przyjdź do mnie jak się uspokoisz”. Kiedy dziecko już przyjdzie spokojnie, możemy przytulić, pogłaskać, pobyć z nim; nie starajmy się natomiast mu nic tłumaczy ani wracać do tematu.
I na koniec apel do wszystkich świadków takich wydarzeń: Gdy rodzic próbuje radzić sobie z histerią dziecka nie ulegając mu, będąc przy nim, to jest to dobry rodzic! Nie patrzmy, więc na taką scenę z wyrzutem, nie komentujmy, najlepiej dyskretnie odejdźmy. Nie dokładajmy stresu rodzicowi.
„Prawdziwa siła człowieka tkwi nie w uniesieniach, lecz w niewzruszonym spokoju ” L. Tołstoj
Opublikowano: http://blizejprzedszkola.pl/blizej_dziecka-493,swiadomym-rodzicem-byc-i-opanowac-histerie-dziecka